YENİ HAYAT

Bir gün yine hiç istemeyerek uyandım. Saat geç olmuştu. İşe gitmem gerekiyordu ama yine her zamanki gibi geç kalmıştım. Patronum bu geç kalmalarımdan artık çok sıkılmıştı. Aslında gerçeği söylemek gerekirse bu boş vermişliğimden ben de çok sıkılmıştım ama ne yapalım alışkanlık olmuştu. Hızlıca üstümü giyinip çıkmıştım ama yarı yola geldiğimde bir baktım ki dosyalarımın olduğu çantayı almamıştım. Yarı yoldan geri döndüm ve geri dönerken patronumun bana 'Bir daha geç kalırsan seni işten kovarım.' dediği aklıma geldi. Eve vardıktan sonra işe tekrar gidip gitmeme konusunda çok arada kaldım çünkü zaten çok geç kalmıştım. Ama yine de işe gitmeyi tercih ettim. Çünkü iyi bir şekilde yaşayabilmek için bir işe ihtiyacım vardı. Uzun bir yoldan sonra işe gitmiştim ama patronum karşımda adeta gözlerinden ateş çıkarcasına dikiliyordu. Sinirli bir şekilde bana 'Çabuk odama gel' demişti. Gitmeye çok korkuyordum ama yapacak bir şey yoktu, ne de olsa korkunun ecele bir faydası yoktu. Ben gitmesem daha sinirli bir şekilde patronum gelecekti. Ayaklarım adeta geri geri gidercesine patronumun odasına gittim. Ve patronumun bana tek söylediği şey 'Defol git, bir daha işe gelme kovuldun.' dedi. Ben hiç bir şey söylemeden odadan çıktım. Kendi odama gittim, bütün eşyalarımı topladım, çalışma arkadaşlarımla vedalaştım ve çıkıp gittim. Moralim çok bozulmuştu. Ama patronum haklıydı, ben de kendi hatamın ya da daha doğrusu hatalarımın farkındaydım. Artık aklımda yeni bir fikir vardı, İngiltere'ye taşınmak. Eve gittim ve hemen İngiltere'den kiralık ev bakmaya başladım. Bir ev buldum. Hemen İngiltere'ye bir ay sonrasına bir uçak bileti aldım ve o gün gelince İngiltere'ye gittim, evimi tuttum. Kendime orada yeni bir iş buldum. Artık çok güzel bir hayat beni bekliyordu. Ben ise çok heyecanlı ve mutluydum.